Kim van de Vegetas

*19-8-2007
+8-10-2007

Het verhaal van ons Kimmetje is eigenlijk niet zo’n heel leuk verhaal, maar ik vertel het toch.
Dat verdient ze namelijk.

Kim heeft nl congenitale hyperextensie. Iedereen heeft weleens een dier dat anders is en een uitstraling heeft waardoor je zegt: die is echt zo lief, leuk en bijzonder: daar gaan we voor. Kim is voor ons zo’n diertje.

Gabbana met Kim en Boy

Geboren met een keizersnee op 19 aug 2007 zijn zij en haar broer Boy in 1e instantie opgevangen door pleegmoeder poes Dolce.
Zij had pas een kitten verloren en had nog wel liefde en melk voor dit nieuwe duo.
Toen moeder Gabbana weer goed bij positieven was, nam die haar kittens weer terug.
De 1e 2 weken was er geen vuiltje aan de lucht: de kittens dronken goed en groeiden goed.
Gewoon een leuk nestje dus.

Maar met 2 weken wist ik eigenlijk al: er klopte iets niet.
De stand van haar achterpootjes, was niet de goede stand van gewone pootjes!
Ze kon zich nu alleen aan haar voorpootjes vooruit trekken, maar dat deed ze dan ook met groot enthousiasme.

Het grote nadeel was dat Boy wel goed groeide en haar makkelijk wegduwde bij Gabbana en bijbehorende melk.
Dus bij voeden was geboden: 6-8 x per dag, ook ’s nachts.

Maar dan heb je nog zoiets van: “dit gaat goed komen”, toch?
We hebben de pootjes gezwachteld, dit is 2 dagen zo blijven zitten en een wonder geschiedde:
toen we het na 2 dagen eraf haalde kon ze lopen!

Wel heel voorzichtig, maar knietjes en enkeltjes, spronggewrichtjes bewogen zoals het hoorde en voor Kim ging de wereld open.

Dit was leuk en was ook precies wat ze wilde! Vooruitkomen en dingen zien en meemaken…Spelen als een kitten

Helaas gaven haar spieren het na twee dagen op, die begonnen tegen te werken, en trokken de gewrichten de verkeerde kant op en de knietjes en voetjes dreigden volledig te verstijven en ze viel weer terug in haar “zwabberend, zwemmers” patroon.
De volgende maatregelen werden spalkjes. De diagnose werd bijgesteld: hyperflexie en de behandeling aangepast.

1 oktober 2007

Weer op controle geweest bij de dierenarts en die geeft toe: de prognose is slecht. Weer een B12 injectie gehad.
Kim zal niet oud worden en het moge al een wonder heten dat ze überhaupt loopt.
De regelmatige oefeningen en kleine uitdagingen geven haar toch de kracht die ze nodig heeft
en we beloven onszelf er geen poppenkast van te maken,
maar te stoppen als Kim’s lijfje dat aangeeft! (SHIT)

3 oktober 2007

We zijn inmiddels 4 weken verder, Kim en Boy zijn nu 6 weken en het verschil is tergend duidelijk: Boyke is een levendig druk mannetje van ong. 600 gram, springt, klimt en kruipt overal in, op en onder.
Gewoon wat je kunt verwachten van een kitten van 5 a 6 weken.
Kimmetje is nu een heel aanhankelijk meisje vol levenslust van 400 gram.
Haar aandoening uit zich door een zwakke achterhand en zwakke knietjes en enkels.
De gewrichten krijgen contracturen en groeien verkeerd vast en de beentjes “zwalken” alle kanten op. Elastieken pootjes, die alleen met spalkjes in de goede houding blijven.

Zonder haar spalkjes kan ze niet echt veel, maar ze probeert het wel en dat is Kim: een doorzetster!
En daarom verdiend ze ook dat we haar die kans geven die ze zo graag wil.

Het moment dat we hadden moeten zeggen” tot hier en nu stoppen we” is al voorbij.

Piet en ik hebben besloten dat we proberen Kim een fijn leventje te bieden,
en gewoon maar goed aankijken hoe ze zich gaat ontwikkelen.
Een verder pluspuntje is dat ze geleerd heeft zelf de bak te gebruiken! Knap he?
Ik moet er wel bij vermelden dat we voor haar een extra lage kattenbak hebben.

Verder eet ze nu ook al kitten-paté, maar blijft gillen tot ze ook nog een flesje of 2 melk krijgt om het mee weg te spoelen. Ook scheelt het dat ik in een revalidatiecentrum werk en daar veel kennis kan vergaren, bv om spalkjes zelf te maken. Op gladde vloeren kan ze nog niet goed uit de voeten; maar gaat dan “zittend” verder. Krabpalen kan ze niet in klimmen: maar ze probeert het toch!

En nieuwsgierig dat ze is!

Het lijkt wel of “Moeder Natuur” besloten heeft dit meisje “klein” te laten blijven,
zodat ze haar lijfje zo lang mogelijk zelf kan dragen!
De verdere behandeling zal dan ook gericht zijn op het verder versterken van de spieren en gewrichten.

Wel stellen we natuurlijk ons regelmatig de vraag wat er nu echt aan de hand is
en hoe dit heeft kunnen gebeuren. We hebben nu ook een definitieve diagnose!
De omschrijving van de aandoening van Kim is:
congenitale hyperextensie (overstrekking) van de knie en enkelgewricht, bilateraal (d.w.z. beide achterpoten).
Haar achterpoten strekken door, ze kan ze niet gebruiken als andere kittens, haar benen willen niet buigen, de spieren houden het strak gespannen. Ze loopt nu dus met stijve achterpoten.

De oorzaak en het mechanisme van het ontstaan van dit syndroom is nog niet bekend. Er is blijkbaar wel een artikel gepubliceerd waarbij deze aandoening thv alleen de enkel (dus niet de knieën) beschreven is bij 3 kittens.
Dan is de prognose beter, omdat je met spalkjes veel meer kunt als alleen de enkel erbij aangedaan is.

Diverse dierenartsen zeggen hetzelfde: Kim heeft een heel slechte prognose en het is een erg vervelend toeval,
maar deze combinatie (moeder/ vader) zullen we niet meer maken.
en dat maakt haar natuurlijk ook Uniek!

 Kim met Popke

Ook onze andere katten in de “Cattery-Familie” accepteren haar volledig, en beschouwen haar niet als zielig,
wat natuurlijk weleens lastig kan zijn. Maar ze betrekken haar volop bij hun spel, vooral de jongere garde
(Boyke, Popke en Cootje). Ze wordt niet helemaal ontzien, af en toe moet je haar dan ook redden uit benarde situaties.

3 OKTOBER 2007

Kim ís niet zielig is, maar speelt volop en heeft echt plezier.
Oké, ze kan dingen niet, maar is een gelukkig en speels kitten, en dat zal ze zo lang mogelijk kunnen zijn.
Ze is nu 6,5 weken en 424 gram WIJ ZIJN TROTS OP ELK STAPJE DAT ZE MAAKT!
Kim heeft een mijlpaal bereikt! Het is haar gelukt de kitten-klimpaal te beklimmen,
het moet voor haar aanvoelen als Mount Everest.

We hebben nu haar spalkjes afgelaten, ze krijgt een eigen willetje, ze wil ze niet meer om. Is zo ook beter voor de spierontwikkeling.

Maar ze loopt echt (als ze rustig loopt) een stuk steviger, en wordt al steeds sneller en sterker!
Eten gaat met minimale hapjes, maar ze wil liever geen melk meer van me, bedelt nu steeds meer bij Gabbana,
en zo hoort het ook. Ze weegt nog wel ver onder de maat: met 7 weken 435 gr, Boy weegt dan 780 g

Kim(rechts) met Boyke, Ze is verknocht aan Boy, hoewel hij ook erg hard met haar kan stoeien,
ze zoeken elkaar toch telkens op.

Op 8 oktober 2007 is Kim overleden.
Wij zullen haar nooit vergeten: haar altijd vrolijke koppie, haar mentaliteit en levenslust.
Ze hoorde bij Gabbana, bij Boy en bij ons. We hadden al een mooie toekomst in gedachten, helaas………..
Het heeft niet zo mogen zijn!